O yüzden toplumun hafızasını tüm sansüre rağmen 7’den 70’e kulaktan kulağa aktarılıyor. Bu toplumda her Kürdün ister kendi coğrafyasında ister Batı’da, devletle unutamadığı bir anısı, gerçekliği ve buna karşı bir hafızası vardır. Sansür bu hafızayı silebilecek mi?”
İstanbul - BİA Haber Merkezi
14 Kasım 2022, Pazartesi 11:35
*Yazıyı Jinnews'ten aldık.
"Çocuklar, hapishane yollarında, kapılarında, görüşlerinde, hasretlerinde ve mektuplarında büyüyorlar. Tarih bunu yazacak ki, bu çocuklar büyüdükleri kapıyı, unutulacak bir anı haline getirebilecekler."
Serdar Türkmen 26 Ocak 2013
Yüksek güvenlikli hapishanelerin kapasitesinde, yaklaşık 2 sene içinde 3 katına varan bir artış oldu.
Mustafa Eren 1 Ekim 2022
Son iki yıldan beri Cezaevlerindeki siyasi tutsaklarla biz dışardakilerin irtibatını kesmek için her türlü hileyi kendine alet eden bir sistemin son çırpınışları olsa da, hepimiz uygulanan sürgün ve tecritlerden dolayı büyük acılar yaşıyoruz. Yakınmak, dert yanmak maksatlı değil ama bu kadarına da artık YETER!!! Deme zamanı…Yoğunca maruz kaldığı sürgün ve tecrit mağdurlarından biri olan siyasi tutsaklardan Dr. Ayhan Kavak’tan gelen mektup, bu konuda önemli bilgileri ihtiva ediyor. O yüzden bu mektubu siz okurlarımızla paylaşmak kaçınılmaz oldu.
Tutsak hekim Ayhan Kavak ile yazar Adil Okay'ın hazırladığı Firari Yazılar adlı kitapta söyleşisi yer alan Nevzat Çapkın'ı 29 Ağustos'ta kaybettik.
Saygıyla anıyoruz.
Nevzat Çapkın'la sağlığında yapılan söyleşide sorulara verdiği yanıtları yayınlıyoruz.
Tacim ÇİÇEK
06 Ağustos 2022
“Yıllarca korku tarafından sömürüldük biz. Sadece ve sadece korku tarafından. Zulüm, yalan, kuşku… Bunlar hep korkunun çocuklarıdır. Havayı nasıl bomba denemeleriyle zehirliyorsak, ruhlarımızı da korkuyla zehirliyoruz…” John Steinbeck
Adil Okay
OHAL’E PANDEMİYE TECRİTE RAĞMEN SANAT - SANATÇI VE SANCI
Konuya başlamadan önce kısa bir özet vereyim: Koronavirüs yayılıp ülkemizde ve dünyada can almaya devam ederken siyasi iktidar felaketten bile istifade etmeye çalıştı. Örneğin;
Peki! Ya üç etkinlik arasındaki mesafe! Her biri kendi çeperiyle sınırlı ve diğerinden habersiz olduğuna göre, ayrıca bir söz etmeye, vurgu koymaya gerek var mı?
“Yazmak bana iyi geliyor. Sanatın sağaltıcı bir gücü olduğuna inanıyorum.”
Geçtiğimiz günlerde bir söyleşide rastladım söz konusu ifadeye. Daha önce de çok kereler buna benzer ifadelerle karşılaşmıştım.
"Özellikle son çeyrek yüzyılda hapishanelerde yazılan edebi eserlerde zaman, mekân ve temalar (ve tabi biçem) daha da genişlemiş, hapishanelerin sınırlarını aşmıştır. Tutsak yazarların düşlerinde hapishane kapıları, prangalar, tabular yıkılmış, mikro ve makro iktidarların yasakları, iç ve dış mahalle baskısı ve sansür metaforlarla delinmiştir. "
