Kadın tutsakların "Gözleri bile başlı başına bir sevgi cumhuriyeti..."

Kadın Tutsakların Fotoğrafları

Görülmüştür

Bir ipeğin dokunuşu ürpertiyor tenimi

Yol yolu öpüyor, uzak yakını

Şehrin ışıklarına, çizgilerine, seslerine, aşklarına, kavgalarına ve bütün bunların arasında bir belirip bir kaybolan boşluklarına bakıyorum …

O boşlukların içine gizli bir bilinmeyen kahramanlar ülkesiyle karşılaşıyorum

Zeynep’i ,Elif'i, Güler’i, Esra’yı, Çiğdem’i, Selvi’yi, Aynur’u, Deniz’i ve daha nicelerini görüyorum, bu boşlukların içine sıkışmış...

Bu kadınların yüz ifadelerine bakıyorum; gözleri bile başlı başına öyle bir sevgi cumhuriyeti...

İnsanın kalbine saplanıp keman yayı gibi ruhundan geçen nemli, kadifemsi, sert ve yumuşak, hatta büsbütün dalgın ya da bazılarının dediği gibi hülyalı ama biriciklik arz eden gözler bunlar.

O boşlukların içinde insan soyunun “soylu” yarısıyla karşılaşıyorum; Bir de çoktan ölmüş ancak kayıtlarda hala yaşayan ölülere rastlıyorum …

Yeniden bu sefer yakından ve dikkatlice bakıyorum; bir denizden ötekine geçen hüznün, umudun, ve öfkenin şarkısını dinliyorum adeta.

Bu kadınlar taptaze bir yumurtanın içinden güneş ışınlarının geçmesi gibi yarına saydam bir aydınlıkla bakıyorlar...

Gogol’un ”Ölü Canlar”ını andıran bir atmosferde yaşıyor toplum.

Kahramanlık anlatıları ve milliyetçi çılgınlıklar üzerinden insanların gözünün tatlı bir sisle örtüldüğü bir ortamda bambaşka bir Türkiye telaşla bu sis perdesinin arkasına gözden kaçırılmak isteniyor...

Bu aslında neredeyse tamamlanan bir cehennem kurgusudur, yarım yamalak kalan da Araf, acaba diyorum, biz düşünürler, yazarlar, sanatçılar ve aydınlar bu kurgunun neresinde duruyoruz?

Var oluşunu türlü kıyımlar üzerine inşa eden bir ülkenin umutla bakılacak bir geçmişi ve geleceği olabilir mi?

Kadınlarına ve çocuklarına acımasızca kıyan bir ülkenin umutla bakılacak bir geçmişi ve geleceği olabilir mi?

Sanatçılarının halkı uyku halinden aydınlanma heyecanına çekmesi gerektiğini anımsatan bir çalışma Adil Okay’ın tanıklığı.

Tanrı, yarattığı zaman çok mutludur, insanın da onu taklit etmesini ister. Adil Okay bu anlamda sanırım tanrıya bir çoğumuzdan daha yakın…

Sevgi ve umutla...

Josef Kılçıksız

Görülmüştür notu: Şair yazar Jozef Kılçıksız, aşağıdaki linkten izleyebileceğiniz "Kadın tutsakların fotoğrafları konuşuyor" adını verdiğimiz yeni çalışmada yaptığımız çağrıya yanıt vermiş.

http://gorulmustur.org/icerik/kadin-tutsaklarin-fotograflarindan-tasan-…