BASINA VE KAMUOYUNA
Mevcut sistem, F tipi hapishaneleri yaparken her milimetre karesini hesap etmiştir. Öyle ki mahpusların daha az temiz hava alıp güneşi görmemeleri için çok yoğun çaba harcanmıştır. Bir ya da üç kişinin kaldığı hücrelerin temel alındığı F Tipi Hapishanelerin tümü aynı mimari yapıdadır. Tek kişilik hücreler 1,5 metre karelik tuvalet ve duş bölümü dahil 11 metrekaredir, Üç kişinin kaldığı hücreler ise çift katlı olarak 25 m.karelik bir alandır .Bu hücrelerin bir tarafı bir koridora diğer tarafı da neredeyse gökyüzüne yakın duvarlarla çevrili havalandırmaya açılır. Bu alanlara mahkum edilen insanların çoğu 20-30 yıldan başlayarak ömür boyu hapis cezaları verilmiş olan mahpuslardır.
Bu derece yaşanmaz kılınan F Tipi Hapishanelerde asıl sorun tecrit, işkence ve tretman politika ve uygulamalarının artarak sürdürülmesidir. Keyfi uygulamalar, hak ihlalleri, her türlü baskı, işkence ve kötü muameleye maruz kalan mahpuslar fiziki olduğu kadar ruhsal olarak da çok ciddi hastalıklara yakalanmaktadır. Sağlığa erişim ve tedavi hakları engellendiği için kısa süre sonra geri dönüşümü çok zor hatta imkansız olan hastalıklara maruz bırakılmaktadırlar.
Bugün, durumunu paylaşacağımız Numan Baran da hapishane koşulları nedeniyle sağlığı ciddi anlamda bozulmuş mahpuslardan biridir. Numan Baran, 2011 genel seçimlerine bağımsız olarak katılmak isteyen Kürt siyasetçilerin veto edilmesine karşı yapılan protesto eylemleri sırasında gözaltına alınır. Üç gün süren baskı, işkence sonrası tutuklanarak Diyarbakır E Tipi Hapishanesi’ne götürülür. 1995 Bismil doğumlu Numan Baran, tutuklanmadan önce Dicle Üniversitesi Ergani Meslek Yüksek Okulu Elektrik Bölümü öğrencisidir ve herhangi bir hastalık sorunu yoktur. Hapishaneye girdikten 3-4 ay sonra psikolojik olarak sıkıntı yaşamaya başlar. 10 yıl, 6 ay hapis cezası verildikten sonra Siirt E Tipi Hapishanesi’ne sevk edilir ve bu tarihten itibaren tamamen içine kapanır, hiç kimseyle diyalog kurmaz, konuşmaz, yemek dahi yiyemez duruma gelince Elazığ Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesi’ne götürülür. Ekim 2013 tarihinden bu yana ise en az 5-6 kez aynı hastaneye götürülüp 1,5-2 ay hastanede yatırılıp tedavi edildikten sonra tekrar hapishaneye götürülmektedir.
Numan Baran’ın bütün ailesi endiişe ve kaygı içinde . Görüştüğümüz ağabeyi Mahir Baran, kardeşinin son durumunu ile ilgili şu bilgileri vermiştedir. ‘’Kardeşim yaklaşık 4 yıldır içerde, tutuklandıktan kısa bir süre sonra karşılaştığı ve yaşadığı haksızlıkları bir türlü kabullenemedi, sessiz, sakin bir kişiliği vardır ve asla haksızlığa dayanamaz. Sürekli hastaneye gidip tedavi görmesine rağmen pek bir gelişme olmadı. Çünkü hastaneye yatınca bir süre iyi olan psikolojisi hapishaneye getirildikten en fazla bir ay sonra tekrar ve bir öncekinden daha ciddi boyutlarda nüksediyor. Hastane bir türlü rapor vermiyor, sadece aşırı depresyon şikayeti diyerek durumu geçiştiriliyor. 3 ay önce hapishanede kalmasında bir sakınca olmadığını belirten bir rapor verdiler. Her gittiğinde en az 1 ay yatırılıyordu, bu son gidişinde 10-15 yatırıp gönderdiler. Aylarca görüş mediğimiz oluyor, hem telefon hem ziyarete çıkmıyor. Arkadaşlarından durumu hakkında bilgi alabiliyorduk şimdi bu şansımızda kalmadı.
Numan etrafına zarar verecek hale geldiği için son onbeş gündür tek kişilik hücredetutuluyor. Kardeşimi tamamen kaybetmeden serbest bırakılmasını istiyoruz, ağır hastaların hepsi vakit kaybetmeden tahliye edilsin’’
Tecriti kaldırın ölümleri durdurun! Hasta mahpuslar serbest bırakılsın!
İNSAN HAKLARI DERNEĞİ İSTANBUL ŞUBESİ HAPİSHANE KOMİSYONU
Fotoğraflar:Ömür Eğribel
- 12 gösterim