16.03.2023
Sayın Adil Okay,
Biraz geç geri dönüş yaptığım mektubunuza, elimden gelenin en iyisini yapmaya çalıştım. Gecikmesini makul karşılayacağınızı düşünüyorum. Resmen kıyameti yaşadık. Acımızın, öfkemizin büyüklüğü de doğrudan yaşayanların çaresizliğine, sabrımız ise kimsenin burnu bile kanamadan kurtulma isteğimizden. Ülkemizde çok kan döküldü, çok canlar yandı. O nedenle dışarının suskunluğunu, sabrını buna bağlıyorum. Tabii bizim de. Hepimiz için kabusun bitmesine sayılı günler kaldı. Maalesef çok da bedel ödendi. Umarım iki ay içinde ne deprem, ne sel, ne de başka doğal felaket (!?) yaşarız. Sonra hükümet yapması gerekenleri, zorunlu olanı gecikmeden, acilen yapar. Bizim de artık insanlarımızın ne kadar değerli olduklarını hissettikleri, insan gibi muamele gördüklerinde biraz yaralarımız iyileşir. Haddinden fazla çektik, ama çok az kaldı:) Ülkenin çeyreğine, depremzedelerin acılarına merhem olmaya, yaralarını sarmaya çok az kaldı. Ve tabii kayıp (!) çocukları da bulmaya. Ülke olarak sanırım en acil isteğimiz bu. İşte hala acım/acımız taptaze, öfkem de. Şafak sayıyorum. Az kaldı.
Öykü için 1,5 sayfa istemiştiniz. Yazım iki sayfaya yakın ama büyük yazdığım için sanırım isteğiniz oranında. Umarım beğenirsiniz. Ayrıca Karşı Sanat ve Görüşeceğiz’den arkadaşların da emeklerine, yüreklerine sağlık.
Sevgilerle
Meral Remziye TURMUŞ
Bakırköy Kadın Kapalı Hapishanesi M-2
Bakırköy/İSTANBUL