Antalya Hapishanesinden Gelen Şiir: SEN GİTTİN

SEN GİTTİN

Sen gittin

Yokladım ardından

Hafızama kazıdığım

                çocukluğumuzu

 

o ilk bakış

ilk gülüşünün çağrısı

bir ışık gibi

                Yankılanıp durdu içimde

 

Senden sonra

Ne tadı kaldı buraların

ne de aydınlığı

                soldu yeşile dair ne varsa.

 

gittin binlerce can gibi

izler bıraktın toprağın bağrına

gonca güller açtırdın

                dokunduğun her yere

 

Sen gittin

Susadım gülüşüne

Anılar nehrinde gidersem de susuzluğumu

                Çare olamıyor özlemine

 

Elimde değil artık

hiçbir şeyle dolmuyor yokluğun

Senle omuz omuza

çocukluğuma koşarken arıyorum kendimi

Aynı bedende iki can gibi

Kendini diğerinde bulan

 

Sen gittin

bense…

 

Veysel KEMER

Antalya S Tipi Hapishane