CEZAEVLERİ ZİNDAN HÜCRELERİNE ÇEVRİLDİ
Covid 19 bahane edilerek siyasi tutsak ve hükümlülere süreklileşen hücre uygulaması her gün artarak devam ediyor. Televizyon izleme imkanları olmadığı gibi kendilerine kitap, gazete ve bezeri şeyler de verilmiyor. Sebep ise malum, hiç bitmeyen bir Korona karantina süreci. Kalem ile kağıt da yasak harflerin sessiz cümlelerine esir kalıyor. Kalemlerle yazacakları cümlelerin yasaklılığını çizimleriyle dile getirmeye çalışan mahkumlar her kesin vicdanını sızlatacak şartlar altında yaşamlarını idame etmeye çalışıyorlar. GÖRÜLMÜŞTÜR! Mühürlü mektup oldukça kısa ama çok şey ifade ediyor. 28 seneden beri siyasi kükümlü bulunan Gülazer Akın’ın yazdığı kısa mektubu ve yaptığı çizimi paylaşıyorum.
Gül Güzel
***
“Resmimi ancak bu kadar çizebildim. Pek benzemedi, onunla idare et. Korona kurbanlarıyız. Uçuklarımı da çizdim. 5 kilo almışım. Aslında hep gülüyorum ama gülüşümü çizemedim. Beni merak edenlere...
11 kişiyiz, güya karantinadayız. Hastaneye gittiğimiz için karantinaya alındık. Küçük bir odada resmen istiflenmişiz. Bir türlü çıkamadık buradan. Bir hafta geçiyor, birinin hastane sevki çıkıyor. Onu götürüp getiriyorlar, günlerimiz yeniden sıfırlanıyor.
TV yok, gazete yok. Biz de zamanımızı birbirimizle geçiriyoruz. Sohbet – tartışmalar, sosyal etkinliklerle geçiriyoruz. Oyunlar oynuyoruz; tabu, ben olmasaydım kim olurdum, bilgi yarışmaları, hadi anlat bakalım, sonra müzikli- stranlı moreller yapıyoruz. Her gece arkadaşlara kaval çalarak uyutuyorum. Eski parçalar çalıyorum, yumuşak ve uzatarak. Zindanın zorluğunu kimse hissetmesin, huzur içinde yatsın diye. Ninni gibi çalıyorum. Hepsinin uykuya dalmış, düzenleşen nefeslerini duyunca kavalı bırakıyorum.
Satranç oynuyoruz. Her kese öğrettik. Satranç güzel oyun. Satranç oynamak lazım. Çok faydası var. Oynarken en zorlandığım anda kendime şöyle diyorum; doğru düşündükçe mutlaka bir yol, bir çıkış vardır. Ve mutlaka bir yol buluyorum.
02.02.2021
KAYSERİ Kadın Kapalı İnfaz Kurumu