Bakırköy kadın hapishanesinden mektup: "Pandemiden dolayı doğru dürüst tedavi olamıyoruz"

“Düşlerimi, dünyamı ve de hasretimi bitirmese de yıllar, fiziken ciddi rahatsızlıklar yaşadım. Pandemiden dolayı doğru dürüst tedavi olamıyoruz. Bu nedenle dayanmanın zorluğu devam ediyor. Bunları detaylandırarak yüreklerinizi ağrıtmak istemem. Sadece yazmama nedenimi bilmenizi istedim.”

Gönül Bulut

Bakırköy Kadın Kapalı Cezaevi

 

21.12.2021

Sevgili Adil Abi,

Her açıdan zor zamanlar yaşadık bir silsile gibi de yaşamaya devam ediyoruz. Elbette yürek meşalemiz tüm fırtına, zorluk ve zorbalığa rağmen kor kor yansa da. Biz üşüyoruz durmadan kar altında kalmış kardelenler gibi. Ha güneş açtı, açacak derken zulüm zamansızlaştı. Böylesi zamanda konuşmak bir şeyler anlatmak zorlaştı. Zindandan zindana savruldum göçmen kuşlar gibi. Kendime gelmem rotamı bulmam zor oldu abi. Her sürgünle kendimizle birlikte ailemizi de sürüklüyoruz biliyorsun. Ben de ablalarımı (Edibe, Elif, Hatice ve Beyhan’ı) sürgün yüreğimde taşıdım gittiğim her şehre. Onlar da benimle ring köşelerinde Ağustos sıcağında yandılar. Hücrelerde karanlığı biriktirdiler ve benimle hüznü demlediler. Birlikte güldük çoğu kez birlikte akıttık gözyaşlarımızı yorgun yüreğimize. Bir dostum dediği gibi “hiç olmadığı kadar bağırdık” ama sessizdi çığlıklarımız kimse duymadı. Ben çeyrek asırdan fazladır tutsağım. Sesim bazen şiirlerim oldu, bazen çizimlerim, bazen de kırık sazımla söylediğim türküler. Masmaviye saldığım umudum oldu. Bu sonsuz mavi umutla dayanıyorum da yanmaya devam.

Sevgili abiciğim düşlerimi, dünyamı ve de hasretimi bitirmese de yıllar, fiziken ciddi rahatsızlıklar yaşadım. Pandemiden dolayı doğru dürüst tedavi olamıyoruz. Bu nedenle dayanmanın zorluğu devam ediyor. Bunları detaylandırarak yüreklerinizi ağrıtmak istemem. Sadece yazmama nedenimi bilmenizi istedim. Yoksa sizi unutmak, güzel olanı, anlamlı olanı ve de dayanışmayı unutmak olur. Bu mümkün mü? Çok üzgünüm yazamadığım her zaman için. Ancak ablalarım aracılığıyla sürekli selamlarımızı aldım. Yürekten teşekkürler. Ayrıca kitap gönderdiğinizi belirttiler ancak ben kitap almadım. Belki falansa kurum tarafından açılmış (içeri verilmediği için) geri iade edilmiş olabilir. Malumunuz son çıkan yasayla dışarıdan kargo ile dergi, gazete vs. alımı da yasaklandı. Kitap da 2 aya çıkartıldı. Burada bu yasakçı zihniyete söylenecek çok söz var ama söz anlamını yitirince insan tekrar düşmekten sıkılıyor. bu konudaki isyanımız da yine sessiz çığlık..

Değerli dostlar ve sevgili Adil Abi, bu dönemde çok çizemedim de çizdiğim tek resmi paylaşmak istedim. En zor zamanda da olsa, zindanın en nemli, küflü hücresinde, ışıyan bir çift göz, bir kanayan çiçek ve kelebek kanatlarına yüklediğimiz özlemimiz. Bizi yalın anlatır.

Tekrar yazmak dileğiyle, güzellikleri paylaşabilme umuduyla sizleri candan yürekten selamlıyorum. Arkadaşlarım Ayten ANLAŞ, Nurcan DEMİR, Roza Kahya ve Dilek Geçkin ve de tüm dostların kucak dolusu selamlarını belirtiyorum. Öykü canımıza, Tülin ablaya, Yasemin Arslan momesteme selamlar kucaklar dolusu. Yeni yılınız kutlu olsun.

Sevgi ve Özlemle

Gönül Bulut

Bakırköy Kadın Kapalı Cezaevi